Rannsóknin beindist að upplifun útsettra foreldra af foreldraútilokun og útilokandi hegðun. Eitt hundrað tuttugu og sex útsettir foreldrar svöruðu opinni spurningu í lok netkönnunar og sögðu frá reynslu sinni. Stuðst var við þemagreiningu Braun og Clarke (2006) til að greina þemu í gögnunum. Greind voru sex þemu sem lýsa reynslu útsettra foreldra af foreldraútilokun og útilokandi hegðun. Útsettir foreldrar lýstu því hvernig þeir upplifa líkamlega og tilfinningalega viðskilnað við börn sín, og þeir lýstu hvernig afskipti þeirra af „kerfum“ eins og réttarkerfi og barnaverndarkerfi taki af þeim toll, fjárhagslega og tilfinningalega. Foreldrarnir lýstu vanlíðan og áhyggjum af andlegri velferð barna sinna. Útsettir foreldrar litu á útilokandi hegðun sem birtingarmynd heimilisofbeldis. Útsettir foreldrar sýndu einnig fram á virka spjörunarhegðun (e. coping behavior). Niðurstaðan er sú að þörf sé á frekari rannsóknum, svo hægt sé að öðlast dýpri skilning á foreldraútilokun. Geðheilbrigðisstarfsfólk og lögfræðingar þurfa að vinna saman, svo hægt sé að veita útsettum foreldrum viðunandi stuðning.
