Þetta viðtal við Ben Hines, sem er sérfræðingur í málefnum skilnaðar og föðurhlutverksins, dregur fram þá erfiðleika sem feður standa frammi fyrir við skilnað og hvernig þeir upplifa oft að vera settir í annað sæti í umönnun barna sinna. Hines bendir á að feður geti verið góðir foreldrar þrátt fyrir að vera slæmir makar og að börn eigi skilið að hafa báða foreldra í lífi sínu. Hann leggur áherslu á mikilvægi jafnrar umgengni og sameiginlegrar forsjár og þá skoðun að foreldrar þurfi ekki að vera fullkomnir, heldur nægir að þeir séu nógu góðir og geri sitt besta. Hines tekur fram að þó að foreldrar geti gert mistök, þá er mikilvægt að börn hafi báða foreldra í lífi sínu.

Hines ræðir einnig um þá staðalímyndir sem feður glíma við og hvernig þeir finna fyrir því að vera útilokaðir af mæðrum og stofnunum eins og heilsugæslu og fjölskyldudómstólum. Hann bendir á að þó að feður vilji vera meira virkir í uppeldi barna sinna, þá eru þeir oft takmarkaðir af skorti á stefnumótandi stuðningi, svo sem viðeigandi fæðingarorlofi fyrir feður. Hines nefnir að þetta skapar vandamál fyrir bæði feður og mæður, þar sem mæður finna fyrir því að þær sitji einar með allt uppeldið en það sé ekki endilega feðranna sök.

Í viðtalinu kemur fram að skilnaður er einn af þeim atburðum í lífinu sem getur valdið mestri streitu, og þegar samband við barnið á einnig undir högg að sækja getur það leitt til alvarlegra andlegra heilbrigðisvandamála hjá feðrum. Hines nefnir að margir feður í rannsókninni hans töluðu um hegðun sem gæti flokkast sem foreldraútilokun, sem er alvarlegt vandamál og of algengt. Hann bendir á að þetta getur haft djúpstæð áhrif á andlega heilsu feðra og er oft notað sem leið til að misnota þá.

Viðtalið gefur til kynna að áhrif foreldraútilokunar eru mjög alvarleg, ekki aðeins fyrir foreldrana sem verða fyrir henni heldur einnig fyrir börnin. Hines útskýrir að það að ráðast á tengsl barns við foreldri er árás á tengslakerfi barnsins, sem er einn af hornsteinum mannlegs þroska. Hann lýsir því hvernig slíkar árásir geta algjörlega brotið niður allt sem barnið veit og trúir á og hversu skaðlegt það getur verið fyrir sálarlíf barnsins.

Að lokum bendir Hines á að það sé mikilvægt að skilja og meðhöndla foreldraútilokun sem alvarlega misnotkun bæði gagnvart barninu og því foreldri sem útilokað er. Hann hvetur til frekari rannsókna á ástæðum og forvörnum foreldraútilokunar og leggur áherslu á að hagsmunir barnsins ættu alltaf að vera í fyrirrúmi. Hines lýsir því hvernig þessi hegðun getur brotið niður foreldra og haft djúpstæðar og langvarandi afleiðingar fyrir börnin sem verða fyrir henni.